Daarvoor hebben we te kijken voorbij ons eigen ik, naar het systeem (familie of organisatie) waarvan wij deel uitmaken. Dan zien we dat er dynamieken zijn ‘onder de waterlijn’ die ons denken, voelen en handelen voor een groot deel hebben bepaald. Het brengt een realisatieproces op gang, een innerlijke verschuiving, die perspectief geeft op nieuwe mogelijkheden. Je ziet nu wel wat je eerst niet zag (of niet wilde zien). Bijvoorbeeld ‘ik ben niet alleen slachtoffer, ik ben ook veerkrachtig’.
Systemisch werk wijst ons op een grotere wijsheid dan wij zelf: een eco-systeem waarvan wij deel uitmaken en onder wiens wetmatigheden wij leven. Die principes zijn ons behulpzaam om onze eigen conditionering te doorzien, andere keuzes te maken en weer met de stroom van het leven mee te bewegen.